17 Haziran | Rusya: 1 - G.Kore: 1 | Brezilya 2014

Maçtan önce kontrollü bir başlangıç olacağını bekliyordum ancak bu kadar da kontrollü bir oyun beklemiyordum. Kontrol bekliyordum çünkü Belçika kazandı ve buradan alınacak üç puanın önemini çok arttı. Bu kadar beklemiyordum çünkü benim hatırladığım G.Kore hızlı oynamayı seven, enerjik bir takımdı. Rusya'yı da bu oyunları ile mücadeleye ortak ederek zevkli bir karşılaşma olacağını düşünmüştüm.



Maalesef ilk yarı beklediğim gibi geçmedi. Her iki takımında uzaktan attığı şutlar dışında etkili oldukları bir pozisyon yoktu. Yana ve geriye garanti paslarla oyunu açmaya çalışmak gibi garip bir tercihte bulundular.

Ancak ikinci yarının başlarında tempo biraz arttı ve yine şutlarla da olsa özellikle G.Kore pozisyonlar buldu ve tehlikeler yarattı. Ancak bu çok uzun sürmedi hemen akabinde tempo tekrar düştü. Dikkat çeken bir noktada her iki takımın kalecisinin de uzaktan çekilen şutlarda ilk seferde kontrolü sağlayamıyor olmalarıydı. İki tarafın ileri uç elemanları da bu durumu fırsata çeviremedi.

Fakat 67.inci dakikada yılların usta ismi Akınfeev yine uzaktan atılan bir şutta topu kontrol edemeyip kendi elleriyle kalenin içine bıraktı. G.Kore bu golle Rusya karşısında 1-0 öne geçti. Ancak G.Kore kendilerinin de beklemediği bu skor üstünlüğünden sonra bocaladı ve bir karambol anında; iki dakika önce Zhirkov'un yerine oyuna giren Kherzakov altı pas içinden takımına beraberliği getirdi. Kalan dakikalarda iki takımda inanılmaz derecede kontrollü oynayarak bir puana razı bir görüntü çizdi ve maçı böyle tamamladılar.

Rusya'nın en büyük problemi kadro yapısı. Birincisi yaş ortalaması. Muhtemelen bu kadronun büyük bir kısmı 2018'de yer almayacak. İkinci problem ise tüm kadrosunun Rusya Premier Ligi'ndeki takımlarda futbol oynuyor olması. Bir ülkenin futbolcu yetiştirmesi açısından kulağa hoş gelebilir ancak özelliklte taktiksel gelişim açısından bence yetersiz bir durum.

Zira Dünya üzerindeki en iyi üç Lig Avrupa'da (İngiltere,İspanya ve Almanya ). Bu da bu ligleri bir yanda en iyi futbol okulları haline getiriyor. O nedenle bence ülkeler bu liglere ne kadar çok futbolcu ihraç eder ve milli takıma bu futbolcuları entegre edebilirse başarılı olma oranları artar.

G.Kore ise sempati duyduğumuz futbol özelliklerini kaybetmiş gibi duruyor. Umarım sadece ilk maçın heyecanı gibi sebeplerdendir. Onların çok koşan, son ana kadar mücadele eden, hırslı ama güzel futbol oynama çabası içindeki futbolları onları farklı kılıyordu. Umarım eski anlayışlarına dönerler.

Bir sonraki karşılaşmada görüşmek üzere. İyi seyirler.

Sevgi ve Saygılarımla,

Umut Dülger