Merakla beklediğim bir maç günü idi. Çünkü finalde görmek istediğim Uruguay ile kupayı almasını umduğum İtalya turnuvadaki ilk maçlarına çıkacaklardı. O yüzden farklı bir heyecanla maç saatlerini beklemeye başladım.
Lafı fazla uzatmadan son olarak hakemlerin mücadelelere daha az etki ettiği bir maç gününü geride bıraktığımız için mutlu olduğumu belirteceğim. Zira futbol böyle daha güzel.
Kolombiya: 3 - Yunanistan: 0
Farkı beklemesem de Yunanistan'ın yenileyemediği kadrosu ile Kolombiya'ya yenilmesi kaçınılmazdı. Avrupa Şampiyonu oldukları döneme benzer bir formasyon ile oynadılar ancak bu sefer duran top organizasyonlarındaki zayıflık ve en formda oyuncuları Mitroglu'nun sonradan oyuna girişi sebebiyle bekledikleri etkiyi yaratamadılar.
Kolombiya ise oldukça hevesli ve açtı. Tabii ki bunda en büyük etki bence seyircileri idi. Turnuvanın Güney Amerika kıtasına gelişi ile birlikte takımlarına daha güçlü ve etkili bir destek sundular. Maç içinde futbolcuların da bu desteği istedikleri ve güç aldıklarını belirten hareketleri ile keyifli bir futbol oynadılar.Maalesef Fildişi-Japonya maçını takip edemedim ancak gruptan çıkmak için çok önemli bir adım attılar.
Uruguay: 1 - Kosta Rika: 3
Bu maç için çok şey yazmak istiyordum. Yazımın başında da belirttiğim üzere Uruguay finali görmesini istediğim bir ekip idi. Ancak büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. O yüzden bu maç ile ilgili yorumları ve güzel bir analizi okumanız için buraya tıklamanızı tavsiye ediyorum. Koray arkadaşım çok güzel bir yazıya imza atmış. Keyifli okumalar dilerim.
İngiltere: 1 - İtalya: 2
Andrea Pirlo.
Bu maç ile ilgili yorumlarıma böyle başlamak istedim zira dün maçı izleyen ve hangi takımı tutarsa tutsun şapka çıkardığını düşündüğüm bir futbolcu Pirlo. Mevkii'sinde oynayan birçok futbolcunun emekli olduğu veya emekli olmak için gün saydığı bir dönemde kalitesini birkez daha gösterdi.
Koşmuyor gibi anlamsız eleştiri yapanları bir yana bırakırsak takımını muhteşem bir şekilde yönetti. Belki abartıyorum ama bir dönem Magic Johnson'ın NBA'e getirdiği baktığı yönün tersine ve adrese teslim attığı paslar ile beni adeta büyüledi. Hele ki maçın son anlarında Joe Hart'a attığı "Panenka Frikiği" sonrası sanırım Joe Hart futbol tanrılarına direğin varlığı için dua etmiştir :)
İtalya genel olarak bildiğimiz gibiydi. Chielli'nin sol açık oynama çabaları takdire şayan ancak kesinlikle yeterli değildi. Daha güçlü rakiplerle oynarken bu konuda sıkıntı yaşayabilirler. Orta sahaları bence turnuvanın en iyi orta sahalarından biri. Ne yaptığını bilen ve yüksek isabetli pas yüzdesi ile oynayan ve bunu ileriye dönük yapabilen bir orta saha daha çok can yakabilir. Balotelli genel olarak çok ektili olmasa da attığı gol ve İngiltere Defansı'nın çizgiden çıkardığı gol vuruşu ile maça imzasını atan oyunculardan biri idi. İlerleyen maçlar için güzel sinyaller verdi.
İngiltere gençleştirdiği kadrosu ile bence geçen dönemlere göre daha etkili idi. Ancak bence gençleştirirken Wayne Rooney'i orada unutmuş olmaları büyük bir handikap. Artık kendisinin de İngiliz Teknik Yönetimi'nin de Rooney'in artık miladının dolduğunu ( gerçi bugüne kadar da bir etkisini göremedik ) kabullenmeleri ve vedalaşmaları gerekiyor. İngiltere'nin yenilgiye rağmen Uruguay ve Kosta Rika karşısında eğer inanırlarsa başarılı olup gruptan çıkabileceklerini düşünüyorum zira potansiyel var. Ancak en fazla da Çeyrek Final görürler gibi geliyor.
Fildişi Sahilleri: 2 - Japonya: 1
Çok niyetlensem de hatta maçın başlamasına yarım saat kala uyanık olsam da maalesef uykuya yenik düşerek bu maçı izlemeyi kaçırdım. Maçı izleyen yazar arkadaşlarımızdan biri varsa buraya yazmasını rica edeceğim.
O yüzden özür diliyor ve yazıma burada nokta koyarken turnuvanın beraberlikler olmadan bol gollü geçmeye devam etmesini diliyorum.
İyi Pazarlar
Sevgi ve Saygılarımla,
Umut Dülger
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder